JEAN-CHRISTOPHE SERVANT / Gazeteci
Orta Nijerya’daki Kogi Eyaleti’ne bağlı Obajana şehrindeyiz. Çimento fabrikasının ışıkları yaklaşmakta olan geceyi aydınlatıyor. Dikenli tellerden ve gözetleme kulelerinden birkaç adım ötedeki kasaba karanlığa gömülüyor. Römorklarla dolu bir yolun ayırdığı iki dünya… “Kasabamızdan elde ettiği büyük kâra rağmen komşumuz bizim için neredeyse hiçbir şey yapmadı” diyor 20 yıldır bu sac metal köyünde yaşayan tamirci Godwin Agada ve devam ediyor: “Buradaki su artık içilebilir değil. Astım vakaları arttı da arttı. İki kuyu kazdılar bize ama kuyudan su yerine toz toprak çıkıyor. Lafın kısası, Dangote şirketinin bize vaat ettiği ilerlemeyi beklemekten başka çaremiz yok.”
Kogi halkının düşmanlığı alışık olduğumuz üzere sadece Batılı ya da Çinli çokuluslu şirketlere yönelik değil, halk aynı zamanda ulusal ekonomiyi ve pan-Afrika ekonomisinin bir ayağını da listeye almış. (1) 1977’de kurulan Dangote Cement Plc, yılda 2 milyar dolar (1.8 milyar Avro) satışla ülkenin piyasadaki en büyük iki sermayesinden biri. Bloomberg ajansı tarafından oluşturulan milyarderler endeksine göre Ocak 2023’te 19.6 milyar dolar ile kıtanın en büyük, dünyanın ise 136. servetine sahip olan 65 yaşındaki Nijeryalı girişimci ve hayırsever Aliko Dangote’nin başında bulunduğu holdingin ana işi de bu. Adını doğduğu kuzey metropolünden alan “Kano Prensi”, gıda işlemeden (un, tuz, makarna, içecek ve ambalaj) emlak sektörünre, liman lojistiğinden ile yakında petrol ürünleri rafinerisi ve üre üretimine kadar uzanan birçok farklı alanda hizmet veren bir şirketler grubunu yönetse de kişisel gelirinin yüzde 85’inden fazlasını “gri altın” çimentodan kazanmaya devam ediyor.
Özel İçerik
Bu içerik sadece gazeteye abone olan okuyucular içindir.Yazının devamını okumak için gazetemize abone olmak ister misiniz?
