AKRAM BELKAÏD
Huari Bumedyen’in genelde ciddi olan yüzünü kocaman bir gülümseme aydınlatıyordu. Cezayir lideri, işaret ve orta parmağının arasına sıkıştırdığı kocaman Havana purosuyla dördüncü Bağlantısızlar Zirvesi’nin kapanış oturumuna başkanlık ederken hissettiği mutluluğu gizleyemiyordu. 5 – 9 Eylül 1973 tarihleri arasında Cezayir’de düzenlenen konferansa, Yaser Arafat’ın yönettiği Filistin’in de aralarında bulunduğu 30 kadar kuruluş ve uluslararası örgüt ile İsveç ve Avusturya’nın da aralarında bulunduğu üye olmayan 11 ülke dışında toplamda 75 ülke katıldı. Sekiz yıl önce dönemin Cezayir Devlet Başkanı Ahmed bin Bella’yı devirdiği için ilerici kanadın önde gelenleri tarafından eleştirilen albay Bumedyen, Küba Lideri Fidel Castro ve Yugoslavya Lideri Josip Broz Tito’nun da aralarında bulunduğu mevdikaşlarıyla eşit muamele görüyordu.
Fakat Bumedyen’in zaferinin sebebi hem zirvenin ideolojik üretiminin başarılı olması hem de Cezayir tarafının kalkınma konusuna öncelik verilmesi yönündeki görüşlerini kabul ettirebilmesiydi. Libya Lideri Muammer Kaddafi’nin komünizmi ve Bağlantısızlar Hareketi’ne bağlı ülkeleri SSCB’ye fazla yakın olmaları hasebiyle şiddetle eleştirdiği olay ise neredeyse her şeyi bozuyordu. Yaşanan bu hadise, Moskova’nın anti – emperyalist ve sömürgecilik karşıtı hareketin güvenilir bir destekçisi olduğunun altını çizmek zorunda kalan Castro’nun hiddetiyle sonuçlandı. Yine de ego ve makam çatışması – Kaddafi başlıca Üçüncü Dünya liderleri arasına yeni katılmıştı – doğal kaynakların kontrolü de dahil olmak üzere ekonomik konularda neredeyse oy birliğiyle anlaşmaya varılmasını engelleyemedi.
Özel İçerik
Bu içerik sadece gazeteye abone olan okuyucular içindir.Yazının devamını okumak için gazetemize abone olmak ister misiniz?
