Meloni’nin yolu

HUGUES LE PAIGE

Eylül 2022’de düzenlenen parlamento seçimlerinde net bir zafer kazanan milliyetçi Fratelli d’Italia’nın (İtalya’nın Kardeşleri) lideri Giorgia Meloni, eleştirel bir Avrupacıya dönüştü. Selefi olan eski Avrupa Merkez Bankası (ECB) Başkanı Mario Draghi’nin neoliberal söylemini (ve sosyo – ekonomik programını) benimsedi; Vladimir Putin’den uzaklaşarak sarsılmaz bir Atlantikçi oldu ve Ukrayna’ya koşulsuz destek verdi.

Brüksel’deki kurumlarda oldukça aktif olan Meloni, Avrupa Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen’le dikkat çeken bir uyum sergiliyor. İtalya, mali durumundaki kötüleşmeye karşın AB’nin Toparlanma ve Dayanıklılık fonlarından en fazla yararlanan ülkeler arasında yer alıyor: Avrupa’nın denetim ve yaptırım prosedürüne tabi tutulan ülke, 190 milyar Avro’dan fazla kredi ve hibe aldı. (1) 2024 yılında kamu borcu gayri safi yurt içi hasılanın (GSYİH) yüzde 135’ine, kamu açığı ise GSYİH’nın yüzde 3.4’üne karşılık geliyordu. (2) İçeride ve dışarıda birbiriyle çelişen söylemler kullanan Meloni, kendisini, katı kurallara ve topluluk kısıtlamalarına karşı konumlandırabiliyor. (3)

1946 yılında Salo Cumhuriyeti’nin eski liderleri tarafından kurulan İtalyan Sosyal Hareketi’nin (MSI) küllerinden 1995 yılında doğan Alleanza Nazionale (Ulusal İttifak) Gençlik Örgütü aracılığıyla siyasete giren ve neo – faşizmin mirasçısı olan Meloni, açık bir siyasi projeye de sahip: Ulusal modelini Avrupa Parlamentosu’nda zaferle taçlandırmak. Birkaç ay önce yaptığı bir açıklamada, “Merkez sağ güçlerini (sağ ve aşırı sağ) bir araya getirecek bir çoğunluk oluşturmak ve solu muhalefete göndermek istiyoruz… Böylece İtalyan modelini Avrupa’ya taşıyabiliriz. Bu, muhafazakârların stratejik ve temel rol oynadığı bir devrim olacaktır” dedi. (La Repubblica, 28 Nisan 2024). Geleneksel sağ (merhum Silvio Berlusconi’nin partisi Forza Italia) ile aşırı sağın (Matteo Salvini’nin La Lega’sı) bir araya geldiği, ancak Fratelli d’Italia’nın açık farkla hâkim olduğu bir koalisyona liderlik eden Meloni, aynı türden bir ittifakı Strazburg’daki Avrupa Parlamentosu’nda da kurmayı umuyordu. Böylece, gerektiğinde Yeşiller tarafından desteklenen sosyalistlerin ve Hıristiyan demokratların uzun süredir devam eden ortak yönetimini kırmayı hedefliyordu.

Avrupa’daki aşırı sağ rüzgârı Meloni’yi cesaretlendiriyor